Altijd in Beweging
De koffie staat klaar. We steken meteen van wal. Wat is onze beginintentie? Waarom zijn we enkele jaren geleden verhuisd naar het Vandaleplein?
Alles draait om inclusie. We hebben die keuze gemaakt om onszelf de beperking op te leggen. We gaan hier geen nieuw, ‘apart’ centrum maken voor het sociaal artistieke werk. We gaan hier geen galerij inrichten. We laten hier geen grote groepen kunstenaars resideren.
Wat doen we dan wel? Werken.
De dingen bedenken. Met mensen in gesprek gaan. Maar op het moment dat er met kunstenaars effectief moet samen gewerkt worden, tentoongesteld, gerepeteerd of opgetreden, dan zoeken we om dat inclusief te doen. Wat creatief begon met een spitante titel: ‘Wit.h is een museum aan de Overkant’ is de basis van onze manier van werken. De plek van de muzen. De overkant verwijst naar een brief van Phillip Vandenberg aan Sylvain Cosyns.
En wij, wij zijn altijd in beweging, naar de overkant, de andere kant van de oever. Op weg. Om te ontmoeten en om samen te werken.
Dus: het kernwoord is inclusief.
En dit moeten we beter verwoord krijgen. Kernwoord nummer twee is communicatie.
Ik werk verder aan mijn tekst. De bedoeling is een cultuurhistorische positionering van Wit.h.
Waar staan we? Wat is onze geschiedenis? Waarom horen wij thuis in de hedendaagse kunstwereld? We worden erkend binnen het kunstendecreet. Die erkenning verdien je niet zo maar. De commissies zijn gevuld met weldenkende kunstkenners.
Die tekst moet een plek vinden in het boek dat we aan het maken zijn.
Dat boek wordt een echt Wit.h boek. Diverse dingen komen samen. Diverse invalshoeken moeten een eigen plek vinden. Peter Verhelst heeft prachtige teksten geschreven. Steven Decroos heeft alles gefotografeerd: alle werken in de tentoonstelling Bloedtest, kamer per kamer in het museum dr. Guislain. Van uit diverse camerastandpunten. We hebben een pak foto’s van de walking opera. Dat alles moet in dat boek. We hebben met ons drieën een ABC – daire geschreven. Een opeenvolging van mensen en dingen die een belangrijke rol spelen in het bloedtest verhaal. En daar moet die tekst bij.
Ik pingpong met Bart over de lengte, over de invalshoeken en over de tussentitels.
Het is de bedoeling om aan te tonen dat kunstenaars met een beperking een gelijkwaardige rol kunnen spelen. Co – creatie is niet uit de lucht komen te vallen.
Voilà, het staat op papier: ‘Alles begint met contactimprovisatie’.
Dus: het kernwoord is inclusief.