Artiesteningang

Kenny Callens is professioneel. Ik bel hem op zijn gsm om te checken of onze afspraak kan doorgaan. ‘We rijden Kortrijk binnen, heb nog even geduld, we komen eraan!’ Ondertussen stelt fotograaf Maarten Caesens de nodige apparatuur op voor een fotoschoot aan de artiesteningang bij Muziekcentrum Track.

Vital Hoornaert, verantwoordelijk voor exploitatie van het gebouw, ontvangt ons en zet de artiestendeur wagenwijd open voor Kenny. Gelukkig schijnt de zon en is het ochtendlicht ideaal. Kenny Callens poseert alsof hij dit al zijn hele leven doet. Maarten suggereert diverse houdingen en er ontstaat een woordloze performance.

De foto komt straks in de vitrine van vzw Wit.h terecht. Op 24 maart opent de solotentoonstelling ‘Zonder wachten op de tijd’ met beeldend werk van Kenny. Onze vitrine is klein maar oogst een groot succes. Dagelijks passeren er heel wat mensen over het plein. De foto van Kenny zal ongetwijfeld heel wat mensen doen vertragen.
De vitrine wordt als het ware een uitnodiging om mee naar binnen te gaan met de kunstenaar en je te laten verdwalen in zijn werk.

Het is bovendien een knipoog naar een aantal mooie referentiepunten. Zo maakte de kunstenaar John Körmerling zijn ‘artiesteningang’ in het Middelheimmuseum. Het multifunctionele paviljoen draagt de namen van heel wat kunstenaars: Arp, Lohaus, Weiner, Moore, Cragg en Visch. Grappig is ook de referentie aan het Projet de toilettes van Robert Filliou in het MHKA. Daar heb je naast de traditionele indeling in de toiletten nog een aparte deur voor de kunstenaar, het zogenaamde ‘artiesten wc’.  Maar misschien benadert Kenny nog het dichts Joseph Willaert, met zijn zelfportret bij de deur waarop hij in schoonschrift artiesteningang schrijft.

artiesteningang