De uitdaging van het grote formaat
Het collectief van Studio Borgerstein neemt zijn opdracht ernstig. Waar de groep zichzelf het voorbije halfjaar een eerste fase van behoedzame probeersels oplegde, is die nu vol vertrouwen gestart met de grote canvassen. Het voorbije onderzoek naar het hebben van controle en macht over – jawel – een moeilijk te beheersen grafische techniek beschouwen ze als études en noodzakelijke ervaringen. Daarmee bouwden ze vertrouwen op om de uitdaging van het grote formaat te lijf te gaan (190cm x 360cm). En dat kan ook letterlijk genomen worden! Het transponeren naar een groot formaat is beslist een lijfelijke aangelegenheid. De actie is behoorlijk fysiek en je treedt als maker, maar ook als kijker, letterlijk met je hele lijf binnen in het schilderij. Het is een uitvergroot denken en doen.
Bij Studio Borgerstein besloten de kunstenaars om op elkaars schildering te werken. Waar de ene de aanzet geeft, volgt de andere het spoor, vult aan, wijkt af of projecteert zijn of haar verbeelding erop. Van de vijf grote canvassen die ze ter beschikking hebben, kunnen er nu twee uitgelicht worden.
Het eerste doek is tot dusver nog volledig van de schildershand van Clement Cretoir, die zijn interpretatie van het schilderij van Spilliaert neerzette. Benieuwd wat het uitlokt en wat daarop volgt.
Het tweede doek dan. Het beeld van het meisje met de wind in de haren is van de hand van Hans Cortebeeck. Het is de uitvergroting van zijn tekening, eveneens geïnspireerd op De Windstoot. Daarbovenop bracht Monica Laroche de tekst MACHTONMACHT aan. Monica omschrijft haar werk als ‘schrijfkunst’. Die schrijfkunst handelt over het wel en wee van haar, over haar dromen en frustraties, … over haar macht en onmacht.
Dat noopt tot een bezoek om die interacties van dichtbij te volgen en te bevragen.
MACHTONMACHT