Dromen van Australië en logeren in Kortrijk

De tentoonstelling Have we anything in common van Marianne Schipaanboord wordt goed onthaald door het publiek. Ook al had het heel wat voeten in de aarde om ze te openen. De vernissage werd maar liefst drie keer uitgesteld omwille van corona. Het is sowieso heel vreemd in de wereld van de beeldende kunst om een tentoonstelling te openen zonder de kunstenaar. Ook bij Marianne was dat zo. We volgden haar via de digitale weg.

Gelukkig is alles nu versoepeld en kunnen we haar eindelijk hier ontvangen. Marianne wordt vergezeld van haar collega-kunstenaar Monicque en twee begeleiders uit haar atelier in Goes. Ook Phia Verstraete, bezieler van stichting ‘Een Nieuwe Wind’, is van de partij. Phia is degene die quasi als eerste het grote talent van Marianne opmerkte. Vandaag poseren ze samen op de foto.  Marianne Schipaanboord hoort niet en spreekt niet maar haar hele lichaamshouding toont haar tevredenheid over het geheel. Ze bekijkt met al haar aandacht haar werken in onze ruimte. Ze knikt ook goedkeurend bij het zien van haar grote foto bij de kraan.

We maken van de gelegenheid gebruik om haar nog eens te bevragen over haar werk. Het werk met de voortrazende kever is wel degelijk een zelfportret. Marianne duidt letter per letter aan op haar alfabetische kaart dat ‘Eva’ tevoorschijn komt uit de stuiken en dat ‘Marianne’ aan het stuur zit, naakt op weg naar de vrijheid. Alles wat ze ziet, wordt zorgvuldig opgeslagen in een groot, figuurlijk archief van beelden.  Ooit bracht haar werk haar naar de befaamde Outsider Art beurs van New York. Daarna tekende ze Chinese paviljoenen en vliegtuigen in een grote hoeveelheid, soms het hele toestel in de blauwe lucht of de rijen van uitnodigende zetels in de binnenruimte. Vanavond logeert ze in Kortrijk en op haar letterkaart duidt ze herhaaldelijk Australië aan.