Een ander, slagvaardig perspectief

Het is een dag vol speurwerk. Midden december moet alle materiaal voor het Windstoot boek binnen bij de vormgever. Deze fase is op de goede weg. De resultaten van de schrijfopdrachten sijpelen stilletjesaan binnen. Onze eigen schrijfsels brengen we nu al onder in de vastgelegde structuur.

Een van de vele onderdelen zijn de voorbije live streamings. De diverse thema’s die in de loop van deze reeks uitgediept werden, zijn allemaal op de een of andere manier te associëren met de onmacht of onmacht van een beperking. Maar nu leggen we – even vooruitblikkend op de tentoonstelling van volgend jaar – doelbewust de klemtoon op de ‘macht’ van de beperking. Dat zet de relatie tussen macht en onmacht in een ander, slagvaardiger perspectief.
Zo is het boeiend om weer even in de interviews van toen te duiken en daar enkele markante citaten te sprokkelen voor het boek. Ik stuit er op quotes als deze: ‘Als de blanke man van middelbare leeftijd zich daaraan ergert, denk ik dan: je hebt al eeuwenlang de plak mogen zwaaien, je mag wel eens een paar klappen incasseren’, ‘Ik voel dat er momenteel zeer veel gepolariseerd wordt, er zeer veel negativiteit geuit wordt via taal’, ‘Ik zie enorm veel sterke vrouwen op de proppen komen, ik zie heel veel historische correctie’ … en dies meer.
Het zijn stuk voor stuk uitspraken die het debat opengooien. En dat is wat Wit.h tot doel stelt in zijn expedities.

De tentoonstelling, vergezeld van dit kunstboek, zal daar een uitzonderlijke, artistieke getuigenis van afleggen.

je mag wel eens een paar klappen incasseren