Een niet aflatende stroom aan poëzie
Gisteravond was het eerste live optreden van Vrijhaven dit jaar. En meteen ook de eerste live performance binnen de expeditie De Windstoot. En meteen ook een première voor Wit.h en coproducent de figuranten (Menen) want het was live op Facebook vanuit vijf verschillende locaties. Voor deze technische knoop kreeg ik in de loop van de week instructie video’s toegestuurd van video- en geluidstechnieker Koen Goossens. En na twee tests gedurende de voorbije week lukt het grotendeels. Bijna vierhonderd kijkers is toch een goed begin.
Peter HH schreef me deze middag:
toen ik onze voorleessessie terugzag op de facebookpagina van Wit.h viel me op hoe relaxed en in grote form onze kapitein Kenny was! En Delphine, je hebt een bronheldere stem en klaterfrisse uitstraling! Met ZOOM kun je helaas niet tegelijkertijd spreken blijkt, lukt dus niet om een liedje samen te zingen… Zo leren we altijd bij. Maar wat mij nog het meeste opviel: de bijzOndere kwaliteit van de gedichten van Ann — jij hebt echt een groeisprong gemaakt, Lady Ann, stuk voor stuk pareltjes geschreven die smeken om later in een dichtbundel te komen!
Wat deze groep onder redactie- en niet aflatende stroom aan poëzie van Peter Holvoet Hanssen kwalitatief neerzet is uitzonderlijk.
Ze gaan nu in verlof maar komen terug met een residentie eind september ’20. Begeleidster stagiaire Delphine moet nu eerst haar laatste examens afwerken.
Stuk voor stuk pareltjes.