Het is vrijdag en ik heb Mathilde ontmoet

Waarom ik Mathilde precies vandaag gezien heb en wat er tijdens onze ontmoeting gebeurd is doet nu niet ter zake. Want het is een opwarmingsoefening. Ja je leest het goed.
We bevinden ons op de bovenverdieping in het theatercentrum de Figuranten in Menen. Regisseur Hein is met de acteurs Arnaud en Ann in de weer. Tijdens de opwarming willen ze het principe van het dagboek in de vingers krijgen.

“Lieve dagboek, het is vandaag maandag en ik heb een lieve jongen ontmoet en we hebben een aperitief gedronken” zegt Arnaud in de micro.
“Dagboek, vandaag ontmoette ik mijn schuldeisers” gaat Ann verder.

De ontmoetingen zijn ter plekke geïmproviseerd en worden nu niet verder uitgewerkt. Ze oefenen in dagboek denken en spelen.

Het voelt bij mij altijd als een soort privilege deelgenoot te zijn van een artistiek werkproces. Ik geniet van hun spel. Nog moe van de live streaming gisteren avond droom ik even weg. De eerste slogan die we ooit hebben bedacht in ons sociaal artistiek verhaal was: ‘kunst creëert ontmoeting’. Ik mijmer even over de honderden ontmoetingen die we de voorbije twintig jaar meegemaakt hebben.

Dagboek: het is maandag en vandaag heb ik Jacques Charlier en Hendrik Heffinck ontmoet. We zijn in Brugge het is 2002.
Dagboek: het is dinsdag en vandaag heb ik Klaus Compagnie en Lieven Nollet ontmoet. We zijn in de studio van de VRT het is 2007.
Dagboek: het is woensdag en vandaag heb ik ‘de bende’ van de Vrijbus ontmoet. We zijn op een festival in Frankfurt Duitsland het is 2012.
Dagboek: het is donderdag en vandaag heb ik Ntiense Eno Amooquaye ontmoet. We zijn in Texture museum Kortrijk het is 2017.
Dagboek: het is vrijdag en vandaag heb ik Arnaud, Ann en Hein ontmoet. We zijn in de Figuranten in Menen het is 2022.

Ze repeteren aan een performance die ze maken voor De Windstoot. Hun uitganspunt is Ivan de Verschrikkelijke maar ik zie ook 1984 van Orwell op tafel liggen. Het spel van ‘macht’ wordt hier pittig gespeeld.

kunst creëert ontmoeting