Kunstenaar met een uniek verhaal
Vandaag komt wetenschapper Leni Van Goidsenhoven samen werken. Toen een aantal weken terug in krant de Standaard een interview met haar verscheen viel ons onder ander op dat ze voor handicap het woord CRIP prefereerde, ‘kreupel’. Misschien niet voor elke lezer duidelijk maar Leni gebruikt het graag als Geuzennaam. Het komt overgewaaid uit Amerika waar het gebruikt word onder groepen van activistische personen met een handicap. Uiteraard met als doel om politiek opgemerkt te worden en zo hun rechten in de samenleving op te eisen. Wij vermoeden dat het woord gebruikt kan worden binnen een artistieke of kritische context maar als gebruiksnaam in Vlaanderen weinig kans maakt.
De meeste kunstenaars die wij kennen bij Wit.h houden niet van de benoeming ‘Kunstenaars met een beperking (of handicap)’. Noem ons dan toch gewoon kunstenaars! Vraag is of dat wel zo ‘gewoon’ is. We hebben de laatste jaren een grote inclusieve evolutie doorgemaakt maar enige context is nog steeds nodig om geloofwaardigheid af te dwingen.
Er zijn ook personen met een beperking die net ‘het hebben van een handicap’ willen accentueren. Ze eisen respect voor hun persoonlijkheid met zijn handicap en vinden deze term het meest integer en helemaal niet stigmatiserend. Dit past volledig in het plaatje van de universele rechten voor personen met een handicap, maar is volgens ons weinig op inclusie gericht?!
In ons magazine op deze website lees je onder de rubriek opinie bij verschillende schrijvers dat binnen de kunst ook de termen outsider art en art brut aan vernieuwing toe zijn omdat ze stigmatiserend werken en tijdsgebonden en niet beantwoorden aan hedendaagse functies binnen de kunst.
We beseffen goed dat taal beperkt is om precies uit te drukken wat we wensen, ervaren en voelen maar de dialoog met het publiek en de kunstensector is noodzakelijk in de ontwikkeling die we doormaken dus moeten we op zoek naar een omschrijving voor de kunstenaars die we bij Wit.h uitnodigen om mee samen te werken. Alvast erg opvallend aan zij die hier langs komen is niet zozeer hun handicap maar hun beeldtaal gekoppeld aan hun verhaal.