Zonder titel
Julia Krause-Harder, Dijf Sanders, Nanou Vandecruys & Mauritz Verlinden
Zonder titel
Julia Krause-Harder, Dijf Sanders, Mauritz Verlinden en Nanou Vandecruys gaan in interactie met elkaar. Dijf Sanders maakt opnames, bricoleert, samplet en vult de ruimte met klank. Op zijn tonen ontwikkelt Nanou Vandecruys haar beelden, gesprokkeld uit autobiografische tekeningen en dagelijkse, banale objecten. Mauritz Verlinden borduurt op een trage, freestyle manier. Het textiele werk van Julia Krause-Harder vertrekt dan weer van een uitgestippeld plan: een groot, kleurrijk landschap bevolkt door dieren. Langzaam vinden de werken elkaar. Het samenspel ademt ongedwongenheid, kalmte en focus maar evengoed onrust, chaos en breekbaarheid.
Vier individuen gaan een midweek lang aan het werk op eenzelfde vloer. De vier, dat zijn Julia Krause-Harder, Mauritz Verlinden, Nanou Vandecruys en Dijf Sanders.
Aanvankelijk bakenen ze hun eigen zone veilig af. Vanaf dag één een brug slaan tussen vier verschillende persoonlijkheden met elk hun idioom en praktijk, is uiteraard niet vanzelfsprekend. Het is afwachten hoe de interactie tussen de ogenschijnlijke eilanden zich voltrekken zal.
Vanuit zijn grenzeloze artistiek-muzikale positionering vult sound wizard Dijf Sanders vrij snel de ruimte met klank. Hij maakt opnames, bricoleert en samplet. De toon wordt gezet, de ruimte vullende klank schept stemming, verbinding en vertrouwen. Hij trekt snel de aandacht van Nanou Vandecruys. Het wordt meteen duidelijk dat veel van haar beelden tot stand komen terwijl ze naar muziek luistert.
Zo worden de grenzen van de particuliere zones schoorvoetend uitgegomd. Na enige tijd wordt duidelijk dat het trage, organische free style borduurproces van Mauritz Verlinden zijn equivalent vindt in de ontwikkeling van het textiele werk van Julia Krause-Harder. Weliswaar start zij dan wel vanuit een uitgestippeld plan. En dat moet een landschap worden, een groot, kleurrijk lappendeken bevolkt door dieren. Nanou op haar beurt start vanuit autobiografische tekeningen maar haalt ook letterlijk de buitenwereld binnen. Als een jutter sprokkelt ze heel banale objecten, als getuigenissen van de context waarin ze werkt en het gemoed van de dag. Het geheel groeit op een complexe manier. Je leest de chaos in haar hoofd.
Gaandeweg baadt deze vloer in een aangrijpende cocktail van ongedwongenheid, kalmte, focus, onrust, chaos en breekbaarheid.
Textiele disciplines zorgen hoe dan ook voor ‘verwevenheid’. Maar die zit evengoed in het assembleren en samplen van geluidsopnames, in het rommelig stapelen van objecten, in het twijfelachtig zoeken naar expansie van de eigen zone.
De uiteenlopende karakters vinden elkaar langzaamaan in dit sterrenstelsel. Soms aarzelend, soms spontaan maar alvast in vele variaties. De Duitse Julia blijft statisch aan haar werktafel gekluisterd. Maar bij vlagen praat ze honderduit in vloeiend Engels. Mauritz strooit rust over de vloer. ‘Doe wel en zie niet om’, dat is zijn natuur. Nanou ontwricht. En Dijf, die meandert erdoor als een trait-d’union.
Een attente blik ontwaart de verbindingsassen tussen de verschillende kunstenaars en hun creatieve oogst. In november 2023 vinden zij elkaar terug op een residentie bij Atelier Goldstein in Frankfurt. Het maakt ons nieuwsgierig: vier universa verder op zoek naar een symbiose.
stemming, verbinding en vertrouwen