Alles komt goed
Wat is kunst? Wat is kunst? Die blik in haar ogen, dat is kunst. Wat is kunst? Wat is kunst?
Wanneer ik aan IVAN en zijn kunstwerken denk, komt spontaan deze song van Noordkaap in mijn hoofd.
Ivan Vander Vliet maakt portretten, àltijd. Soms enkel het hoofd, soms ook met het hele lijf eraan. Hij signeert zijn werk steevast in kapitalen: IVAN. De blik die IVAN zijn portretten vaak mee geeft, dat is voor mij kunst. Ik begeleid IVAN de laatste 10 jaar in zijn werk als kunstenaar. Ik mag assisteren in het atelier en mede-curator zijn van zijn tentoonstellingen. Het is fijn om te merken dat er een grote evolutie is in zijn flexibiliteit binnen de vaste, maar toch ook altijd redelijk chaotische structuur van het atelier.
Ivan Vander Vliet
Ivan Vander Vliet houdt van vaste structuren. Zijn dagen zijn strikt ingedeeld: om 8u ontbijt, om 10u30 koffie met 1 klontje en een boekske, om 12u warme maaltijd, om 14u30 koffie met 1 klontje en een boekske, om 17u boterhammen, om 20u aperitief op donderdag en om 22u licht uit. Ook de weken zien er altijd hetzelfde uit: op maandag werken in het park, in de namiddag gaan wandelen. Dinsdagochtend schilderen in de studio, de namiddag is gevuld met werken in het park. Woensdagochtend? Schilderen in de studio, in de namiddag staat werken in het park op het programma. Donderdagochtend is het schilderen in de studio, in de namiddag zwemmen. Iedere vrijdagmorgen werken, deze keer op een middelbare school. In de namiddag? Werken in het park. Ivan lijkt wel een slimme slashie. Schilderen in de studio is zijn werk, maar niet zijn enige job. Ook werken in het park en in de school zijn zijn jobs. Een vaste structuur is belangrijk voor hem. Wanneer ik een uitstap plan en wil dat IVAN met ons mee gaat, plan ik het op dagen dat hij naar de studio komt.
In de studio gaat IVAN ijverig en systematisch te werkt. Hij bouwt zijn werken op op dezelfde manier zoals hij stap voor stap zijn dagen van de week organiseert. Inspiratie haalt hij vooral uit magazines, kranten en modebladen. Humo is zijn favoriet. Deze worden dan ook elke pauze stipt om half 11 onder het genot van een koffie met één klontje, gelezen.
Hij kiest zijn onderwerp, 9 van de 10 keer is dit een persoon die frontaal is afgebeeld. Van dit portret maakt hij in potlood een studie in zijn schetsboek. Gezichten ontcijferen, de expressie achterhalen, deze vertalen in eenvoudige lijnen.
Lijn voor lijn wordt het werkt op doek uiteengezet. Iedere lijn wordt kritisch geanalyseerd en bekeken. Past deze wel in het geheel? Pas wanneer alles juist is en klopt, begint hij. Wanneer de lijnen stevig in kleur op het doek staan, zijn de vlakken aan de beurt. Eén voor één worden ze gevuld met kleur. De kleur voor de achtergrond wordt gekozen. Vervolgens nog één laatste keer over alle lijnen gaan. Wanneer zijn naam er op staat is er weer een portret van IVAN af. Zijn schilderijen? Die zien er nooit hetzelfde uit. Herkenbaar zijn ze zeker wel. Kleuren worden gemengd, er verschijnen meer details in het portret, dragers worden groter, de achtergrond krijgt meer vorm en de alledaagse onderwerpen krijgen meer variatie.
In een nonchalant gesprek over zijn werk bedacht IVAN zelf de titel voor de tentoonstelling ‘gewoon mensen’. Het schone zien in het alledaagse en juist genieten van de gewone, kleine dingen. Kijk, daarin kunnen we allemaal van IVAN leren wat kunst is. Graag sluit ik af met IVAN’s favoriete woorden ‘alles komt goed’.
Ivan werkt samen met Wis van Boekel in Studio Borgerstein in Mechelen.