OP ZOEK NAAR DE GRENZEN VAN KERAMIEK
Het EKWC of het Europees Keramisch Werkcentrum in Nederland is een internationaal artist-in-residence en researchcentrum voor keramiek. Al meer dan 50 jaar zijn hier kunstenaars, architecten en designers van over de hele wereld te gast om te experimenteren met klei. Het EKWC is uitgerust met optimale werkplaatsen voor mallen, glazuur, metaal en hout, grote ovens, een soundlab, een bibliotheek, studio’s en gemeenschappelijke ruimtes om samen te koken en te eten. Er zijn medewerkers aanwezig die technisch gespecialiseerd zijn en kennis deling vooropstellen. De kunstenaars kunnen er terecht met allerlei vragen. Er is ruimte voor experiment en innovatie. Er is vooral ook veel ruimte voor ontmoeting.
hier creëer je tijd en ruimte
Om hier te werken moet je appliqueren. Dit wil zeggen een artistiek plan en een realistisch werkschema op papier zetten. Je betaalt voor kost en inwoon, voor het gebruik van de machines, voor het materiaalgebruik en de ondersteuning van diverse specialisten. Een artistieke commissie evalueert de plannen en bepaalt of je al dan niet geschikt bent. Een residentie in het EKWC duurt drie maanden.
Op zich is het principe niet nieuw. Kunstenaars hebben altijd gereisd om bij te leren en nieuwe indrukken op te doen. Het is bekend dat kunstenaars in de middeleeuwen op bedevaart trokken naar Compostella omdat het een manier was om veilig in een groep te reizen en grenzen te verleggen. In de 16de en de 17de eeuw wordt de Italiëreis heel populair. Met weinig middelen trokken kunstenaars over de Alpen om beroemde kunstwerken te gaan bekijken, te bestuderen en te schetsen. Het was een manier om de beeldende wereld te verruimen en te vernieuwen zonder de technieken van de fotografie en het internet. Rubens bijvoorbeeld combineerde een diplomatieke functie aan het hof met het bestuderen van de werken van Titiaan.
De kunstenaarsresidentie is op vandaag een manier om tijd en ruimte te creëren. Het is een manier om te focussen en om zich te verdiepen. Het is een kans om even in een artistieke bubbel of buffer te verblijven en de rust en de vrijheid te krijgen die zo essentieel is voor het artistieke proces. Iets maken is één ding. Daarnaast heb je vooral de symbolische arbeid: relaties opbouwen, kennis uitbreiden en ontmoetingen creëren met een internationaal gezelschap.
hier krijg je rust en vrijheid
In het najaar van 2023 dienden we een dossier in in het EKWC. Jonas Vansteenkiste was er eerder te gast. Momenteel vormt hij een duo met Arnaud Rogard in onze artistieke expeditie Sottobosco. Beiden hebben een oeuvre opgebouwd waarin de materie van keramiek en het thema van het huis een belangrijke rol speelt. Voor Sottobosco willen ze werken rond het idee van de MOULD (een mal of denkmal). Mould is ook het Engelse woord voor schimmel.
Ze willen onderzoeken of je vastzit aan bepaalde contouren (de mal van je geboorteplek, de mal van je beperking, de mal van je opvoeding, de mal van je individuele oeuvre, en ga zo maar door). Is dat wel zo? Het creatieproces groeit en woekert.
De toelatingsvoorwaarden voor het EKWC zijn van die aard dat Arnaud Rogard om wille van zijn beperking eigenlijk niet zelf kan appliqueren. Maar de rijke traditie van de grote leerfabriek daagde ons uit.
Net zoals de zoektocht naar de grenzen van de keramiek in het EKWC, zijn wij op zoek naar de grenzen van het kunstenveld en streven we ernaar om het inclusiever te maken.
Arnaud Rogard wordt de eerste kunstenaar met een beperking die op residentie gaat naar het EKWC. Dit verhaal mag en moet verteld worden. We zijn benieuwd waar dit avontuur ons zal brengen.
hier komt de eerste kunstenaar met een beperking
