Mag ik dit onthullen?
Misschien beter niet maar vandaag heb ik de functie om het publiek te triggeren, dus toch een beetje rond bazuinen.

Op de tentoonstelling De Windstoot staan er verspreid over de tentoonstelling 8 scheepsklokken. En ja, het publiek mag deze luiden. Laat maar luid horen dat je er bent! Er mag al eens gelachten worden  ook in de beeldende kunst, ook in een museum.
De oorsprong om deze klokken te tonen is iets minder plezont. Het verhaal begint bij het Middeleeuwse Narrenschip waarop deze ganse expeditie en tentoonstelling geinspireerd is. Een schp dat als functie had alle niet maatschappelijk aangepaste mensen weg te voeren naar een onbestemd eiland.
Hoe dit schip verhaal in onze tijd verder gaat kun je ontdekken op de tentoonstelling.

Maar feit is dat klokken altijd een belangrijke rol gespeeld hebben in de gemeenschap. Een van de oorspronkelijke functies van klokken was om het begin van de eredienst aan te kondigen en om de tijd aan te geven voor degenen die niet in staat waren om een klok of horloge te bezitten. Kerkklokken werden ook gebruikt om belangrijke gebeurtenissen aan te kondigen, zoals bruiloften, begrafenissen en speciale vieringen zoals kerst en pasen. Daarnaast werden klokken in de middeleeuwen gebruikt om de bevolking te waarschuwen voor naderend gevaar, zoals brand of oorlog. In sommige gebieden werden klokken zelfs gebruikt om te signaleren wanneer het tijd was om de wapens op te pakken en te strijden.

Het promo voeren voor een artistieke expeditie en tentoonstelling voelt mij ook een beetje aan als het luiden van klokken en zo aandacht te trekken het volk. Maar dan niet zozeer als kerkklokken maar eerder als een ‘tournee general’.  Een traditie in Belgische cafés bedoeld om alle aanwezige gasten van een rondje drankjes te voorzien. Dit wordt heel dikwijls aangekondigd door het trekken aan een bel.
De functie van een tournee general is om een gevoel van gemeenschap en gezelligheid te creëren in het café. Het is een manier om gasten te laten zien dat ze welkom zijn en om de sociale banden tussen de klanten en de barman of -vrouw te versterken. Het is gebruikelijk dat de gasten hun dankbaarheid tonen door zelf ook een rondje te geven.

Zo ja, een tentoonstelling moet niet eenzijdig zijn maar is beter als dialoog met het publiek. En vooral: het mag ook aangenaam zijn. De tentoonstelling De Windstoot loopt dan ook door tot in het museum café en de terras. Santé!

Laat je horen!

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.