Van in de vroege morgen tot s avonds zitten we aan onze laptop gekluisterd. Mijn lichaam kraakt van stijfheid en mijn ogen branden en flikkeren tot ik ze dicht duw.
Tussen de massa-massa-massa berichten en informatie die heen en weer gestuurd wordt zit er af en toe een mail die ik met veel plezier direct open maak. Vandaag kreeg ik twee scenario’s toegestuurd. Een van Peter Holvoet-Hanssen met de selectie gedichten voor de nieuwe bundel en een van Dirk Vandenberghe (hij noemt zichzelf manmetbril) met het scenario voor de trailer van onze nieuwe podcast die vanaf mei gepubliceerd wordt.

Beide mails nemen me volledig in beslag en ik weet niet hoe het komt maar ik ben oprecht ontroerd.

Ontroerd door die twaalf gedichten die stralen van eenvoud en schitteren van verbeelding. Het is onvoorstelbaar dat deze equipe zich weinig aantrekt van corona en sinds vorig jaar maart volledig via zoom samenwerken. Zelfs soms via iemand die met een camera’s op de zee of een vuurschaal focust, een soort externe ogen. De hele bundel ensceneert de geboorte van Windvangers. Wordt verwacht op 21 maart ism uitgeverij L’Ane qui Butine.

De podcast raakt me dan weer door zijn professionalisme, inzet en samenwerking. Piet, Dirk en Pol zijn na nieuwjaar onmiddellijk uit de startblokken geschoten. De passie die hiervan uitgaat, ondanks Corona en ondanks de beperkende digitale communicatie is niet te beschrijven. Er komen acht afleveringen omtrent het thema Macht versus kwetsbaarheid en dit benadert vanuit de literatuur. Dit wordt de max!

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.