The Crip Castle

Het is maandag en de week trekt zich op gang met een uitgebreide evaluatie van het kunstenfestival in Watou. We zijn het er over eens dat het een artistiek sterke feesteditie is maar de kleine en niet onbelangrijke sociaalartistieke invloed van de laaste jaren is verdwenen. Jammer, maar toch benieuwd naar de toekomst.

We staan ook lang stil bij het kasteel de Lovie in Poperinge. Een van de meest opvallende en nieuwe locaties in het Watou festival. We kennen de directeur van deze voorziening en de artistieke werking met de naam ‘Artillerie’ werkt sinds vele jaren samen met Wit.h. Gekend terrein dus.

Wit.h droomt er al lang van om in deze unieke historische site te werken. En we weten ook dat de eigenaar een samenwerking kan waarderen. We verzinnen de naam ‘The Crip Castle’ en zetten verschillende sporen uit hoe daar een sociaal artsitieke werking te ontwikkelen op basis van artistieke uniciteit en brede publieke uitstraling.

Dit kasteel met bijhorend domein straalt een verstilde energie uit die we zoek geraakt zijn in onze huidige rat race samenleving. Wat een troef!

Het enthousiasme kent geen grenzen en de poorten van onze verbeelding staan wijd open voor een nieuw parcours. Het zou de werking van Wit.h een ultieme Windstoot geven. Echter van bij aanvang zitten er angels in het verhaal. De afstand Kortrijk – Poperinge is net iets te ver voor ons team en brengt veel praktische beslommeringen met zich mee. Ook in de publiekswerking zou dit een doorslaggevende rol spelen.

Maar het verhaal raakt helemaal in het slop wanneer we eens te meer moeten vaststellen dat Wit.h niet gemaakt is voor verhalen van deze omvang. Onze kleinschaligheid is een inclusieve artistieke troef maar geen basis voor werken op deze schaal. We blijven de ‘crips’ maar dan zonder kasteel.

Crip is geen identiteit maar een positie!