Vuurtoren

Een vuurtoren is een toren die werd gebouwd in de buurt van kliffen, zeestraten, ingangen van zeearmen en havens om ’s nachts en bij stormweer schepen te waarschuwen voor de doorgang, oorspronkelijk met behulp van een open vuur en later door middel een lamp.

In volle corona periode kwam de vuurtoren ter sprake op het kunstenoverleg te Kortrijk. Ook kunst gaat heel dikwijls de samenleving waarschuwen voor een moeilijke doorgang. Maar we zagen er ook een metafoor in voor ‘licht in de duisternis’, voor de zekerheid dat er een thuis(haven) is. De kunst als een baken maar ook als een teken van ambitie, energie en passie met tegelijk ‘pas op’ ook een vernietigende kracht.

Het idee groeide om samen met alle kunstenhuizen van Kortrijk een gezamenlijk kunstwerk te maken die als vuurtoren met Kortrijk zou communiceren. Behalve dat het iets moest worden met een ‘licht’ en liefst in de hoogte bleef het idee lang op tafel liggen.
Tot we een kans zagen in de verbouwing van de voormalige brandweerkazerne (zie foto) tot een deelfabriek.

De stad nam het idee om hier een soort vuurtoren te maken ernstig en zette een gans (juridisch correct) systeem op om een kunstenaar te kiezen die binnen een vooraf bepaald budget deze opdracht kon uitvoeren. Naast de kunstenorganisaties werd ook de buurt, de gebruikers van de deelfabriek en de stadsdiensten betrokken. Het was onze taak een grote heel diverse poel van kunstenaars voor te stellen.

Het einde van de tocht komt nu in zicht. Vandaag liggen er nog drie ontwerpen op tafel waaruit volgende week een jury een laatste keer samenkomt om het finale kunstwerk/lichtbaken te kiezen. De weg om tot dit moment te komen is niet altijd even vlot verlopen. Werkprocessen, en Wit.h heeft daar heel veel ervaring in, verlopen niet altijd zoals gewenst en gaan soms onverwachte wegen uit.  Maar ben toch ongelooflijk tevreden dat er hier samengewerkt is met respect voor alle ideeën en beperkingen.

wees gewaarschuwd voor de moeilijke doorgang