De dag begint droevig

Het regent pijpenstelen. Alsof het herfst is in de lente. We ontvangen een bericht van Tutti Fratelli. De ‘grande dame’ van het sociaalartistieke werkveld is niet meer. Gisteren schitterde Reinhilde Decleir in de coulissen van het theater maar ook op het scherm, o.m. in de hilarische TV reeks ‘Loslopend wild’, en vandaag hoor je dat ze er niet meer is. Jarenlang was zij de motor van Tutti Fratelli, een uniek huis in het centrum van Antwerpen.

We halen de foto’s van het Enterfestival terug boven. In 2015 resideerden we twee weken in het gastvrije huis van Reinhilde Decleir. Twee duo’s van kunstenaars werkten aan een specifieke installatie. Op de beneden vloer bouwden Stéphane Cauchy en Tony Coopman een helikopter. ’s Middags tafelden we samen met de tutti’s. Op het eind van de presentatie kwam Reinhilde langs. Ze had baccara rozen en veel warmte mee voor Tony. Dit is een heel mooie herinnering.

De dag begint droevig maar kantelt geleidelijk aan. Vandaag hakken we een boel knopen door en verfijnen we de programmatie van de Crip School. Er komt heel wat bij kijken. Het is een vol programma. Hierbij zijn nogal wat mensen betrokken. Inhoudelijk staan we al heel ver maar organisatorisch dient er veel geconcretiseerd te worden. Het is goed om een dag lang te focussen en afspraken te maken. Het doet deugd om met een sterk team de krachten te bundelen. Geleidelijk aan klaart alles op. De lucht boven het Sint Maartenplein is straalblauw en de zon schijnt.

De ‘grande dame’ Reinhilde Decleir