Erwin, verdiept in zijn tekenen: bij vlagen ratelt hij mompelend door. Het ritmische gefluister, af en toe afgewisseld met een binnensmonds deuntje, lijkt een soort worksong waarop hij zijn zachte potloodtekening afwerkt.

Het is een tekening van een havenbeeld waarop een aantal havenkranen prijken tegen een stadsachtergrond.

Het loopt goed, hier in het atelier van Emiliani. Tweewekelijks kom ik gemondmaskerd langs bij Erwin Verhofstadt. Hij tekent. Ondertussen ontvouw ik vanop een veilige afstand alle mogelijke ideeën om hiermee als architectenbureau aan de slag te gaan voor De Windstoot Expeditie.

Corona en de barre kou houden ons voorlopig vast in het atelier te Lokeren maar dat kan in de toekomst ook weer wijzigen. Het atelier-begrip, zien we als ‘Office Sixty-One’ ruim en flexibel. Als havenarchitecten nemen we onze werkstek evengoed mee naar de haven of naar Museum dr. Guislain zeg maar (de plek waar we onze stempel willen drukken).

We lijsten een aantal potenties op, waar deze samenwerking naartoe kan gaan. De mogelijkheden van het tekenen, de gezichtshoeken, de mogelijkheden om die tekeningen te manipuleren en uit te werken op grote schaal: alles wordt opgelijst voor een verder onderzoek.

Aan het einde van de werkdag trekt Erwin terug naar zijn kamer. Ook daar wacht nog een teken- en maquette opdracht. Dat heeft hij zichzelf al die tijd opgelegd.

Ritmisch gefluister

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.