‘Les Gueules Cassées’ krijgt vandaag bezoek van Jan Geldhof. Jan, zelf kunstenaar, artistiek mentor en vertrouweling van Wit.h, kijkt met een scherp schildersoog. Het is altijd weer heerlijk in dialoog gaan met hem, laverend tussen kunst en sociale betrokkenheid, meanderend tussen beeldbeschrijving en inhoud.

Een bezoeker dwingt je indirect tot een nieuwe of andere lezing van de tentoonstelling. Je ontsnapt aan de gewenning die zich installeert. En dat levert nieuwe inzichten op. Les Gueules Cassées – de kapotte smoelen, zoals de gehavende soldaten uit de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk werden genoemd – vinden hun gelijke in het oeuvre van Irène Gérard, getypeerd door zijn gedeconstrueerde figuratie.

De reeksen met vervormde gezichten zijn het meer dan waard om aanschouwd te worden. Ze vormen het vervolgverhaal op de talrijke, kleine werkjes die hier uitgestald zijn in de vitrinekasten. Die zijn het resultaat van een samenwerking tussen Irène en Michiel De Jaeger, haar artistiek mentor bij La S Grandatelier in Vielsalm. Zijn bijdrage bestaat uit de hermetische, kleurrijke sculpturen, die een vormelijk verbond sluiten met haar werk.

Het gesprek met Jan voert ons tot de kwaliteiten van Irènes ‘Gueules’. We komen uit bij de affiniteit met werk van andere kunstenaars zoals bijvoorbeeld Philip Akkerman (zij het in een heel andere stijl). Oeuvres verhouden zich tot elkaar. Het is interessant om die in een context te plaatsen.

Deformering in al haar variaties – een aanrader!– is nog even te bewonderen tot en met 8 juli.

Ontsnappen aan de gewenning.

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.