Logboek

Nog een reden om uit te kijken naar het Almost Summer Festival en naar het bruisen van de toren.

Hier vloeit een heel experimenteel improvisatiemoment uit voort.

Crip moet een werkwoord worden, iets crippen. Dan wordt het een project(ie) voor de toekomst.

De structuur ligt min of meer vast, de timing en de opdracht, maar wat ze er van maken is totaal onvoorspelbaar.

In Cherbourg is het publiek wel wat stugger en afwachtend maar na een paar songs is daar niets meer van te merken

‘On peut bien s’entendre. Et nous avons aussi la langue des mains’.

die wirwar van kunstzinnige mogelijkheden, die ruimte voor spel en ernst, dat vermengen van kunst en ontmoeting.

Het is niet imposant groot en het vereerd geen koningen of andere helden maar symbolisch super belangrijk.