Wie heeft vuur in zijn hoofd?

Oostende is een markante badstad waar onze collega’s van Het Klein Verhaal dagelijks in de kunsten duiken. Samen met een bonte mix van mensen met diverse achtergronden, culturen en leeftijden geven ze hun verbeelding vorm.
En toen wij last minute nog een repetitie ruimte zochten voor ons dichterscollectief De Vrijhaven hebben zij dit zo gefixt. Dit noem ik super gastvrij en collegiaal, merci!

Het was vrijdag de dertiende augustus en onze Vrijhaven moest die avond optreden op het Woordzee festival op de Groentemarkt van Oostende. Maar Corona en vakantie brachten de repetitie planning noodeloos in knoei.

Gelukkig was tijdens het optreden hier niets van te merken. Integendeel. In een supervaart en in de sfeer van een klotsende zee brachten ze hun poetische ‘Windvangers’ bij het erg brede ‘Leeshuus’ publiek.

Ik ben de wind over de zee,
ik ben een golf in de zee,
ik ben het geruis van de zee.

   Ik ben het hert met zeven takken,
   ik ben de havik op de rotsen,
   ik ben de zalm in de stroom.

      Ik ben een meer in de vlakte,
      ik ben een bloem op het veld,
      ik ben een traan van de zon.

Ik ben de wilde ever,
ik ben de dodende speerpunt.
Ik ben het begin van elk gedicht.

Wie is het licht op de heuvel?
Wie kent de rustplaats van de zon?
Wie is zo oud als de maan?
Wie heeft de sterren geteld?

Wie heeft het vuur in onze hoofden ontstoken?”

Live optreden voor een levend publiek. Het is niet te beschrijven hoe we dit gemist hebben en verdorie hoe diep dit binnen komt. Eindelijk ook weer leven in de buik.

Vrijhaven op de foto van links naar rechts: gastvrouwe Delphine Viaene, Kenny Callens, Peter Holvoet-Hanssen, Ann Cael

Dat is de kracht van samenwerking